Friday, July 16, 2010

!عصــاره چهــارسالــه

عصــاره چهــارسالــه

چهـــار بار زمین به دور خود گشت و دوباره به خود رسید / چهـــار سال گذشت و راه ما به پایان نرسیــد
گهی جدایی و فراق، گهی اعتراض و گه بی تفاوتی دیدیم/ اگرچه سخت بود، لیک؛ در خود شکستی ندیدیم
در ایــن سفـــر محــرم رازهـــا فــــراوان داشتیــــم / همــه گـــوش بودنــد ، امــا ، غمخـــواری نداشتیـــم
سفـــر خود با رســم کانسپــت مپ آغـاز کردیــم / بـه رسـم شاگــردی مهر استاد نفیسـی فراموش نکردیـــم
نــگــــــارش ، عشــق مــن امـا ســه دستـــور داشـت / بــه لطــف حـیاتــی و تـاجـیـــک رنـجـــی نـداشــت
خــوش آن روزهــا در محضــر دکتر قهرمانـــی / که گر یـــاد آوری آنچــه در آن روزها گفتی، قهرمانــی
حــضـــورش مـایــه ی آرامــش و تـســلای دل مــا بـــود / کلاســـش محفلـــی از بهتریــــن افکــــار بــــود
اگــر هستــی تــو یــادش ، بـه او بفـــرسـت سـلامـت / دعــا کــن کـه او بــاشــد ، در همــه حــال سـلامــت
پــس از سالـــی و انـــدی ، آشنـایـی بـا ادب(ادبیات) آغـاز شد / در پـــی اش بــی تابـی و دلواپسـی دنبـال شد
بــــانـــی اش آیـــــا تـــــو یــــاد آری کــــه بــــود ؟ / آری ای دوســــت ، دکــــتـر اخــــوان بــــــــــــــود
سـیـر و نـثــر و نـقــد و صنـع ادبــی / شعـر و گــودو، شـــاهکــار ادبــی
She's the master of all those / My love is a red red rose !
از میـــان اســاتیـــــد ، میـشنـــاسیــــم یک یمــــوت خاصـــه / که هست او استـــاد ارشـــد هـم در پارســــه
بُــــــوَد استــــاد مطبـــوعــــات و رمـــــان و مــکــــاتـب / امیـــد هر جـــا که هســت دور از مصـــــائـب
گــــرچـه می دانـــم کـه جبرانـــی تـو را کرده هـــلاک / ای رفیقـــا دان تــو رنــج صالحی چون عشق پاک
خــاطـــرات آن روزهـــا بـــر قلب خود حـــک میکنیـــم / بر ِز یاد بردن دوستیهایمــان شـــک می کنیــــم
گـــرچـــه شعـــرم هست خالـــی ز قافیـــه های آنچنانـــی / ببخشــــا کــه مــن آن را ســــرودم نــاگهانــــی
سپیـــــدا چـــه خـــوش گفتـــــی ایـــن شــعـر نـــاب / که امــــّید دوستـــانت بــــماننـــــد پیـوستــه شــــاداب


سپیده قیطاسی
25/4/1389

12 comments:

لاله said...

:D :D :D :"(
بسیار زیبا بود...چقدر زحمت کشیدی دختر! و عجب حافظه ای!!!! من اینقدر خوب یادم نمونده
:p

Hadis said...

sepide kulak kardia...inhame este'dade sher dashtio ma nemidunestim..baba shaer,baba khallagh...ey val..lazat bordam besyar..

Aida said...

baba shaeeerrrrr, a.vallll.pas az hang shodegie faravan sheret lazem bood....kheyli bahal bood.bravo;)

3p!d said...

ممنون لاله جان

از لطف بسیار زیادت حدیث جان ممنونم

آیدا جون قابل دوستای گلی مثل تو رو نداشت

:* بوس

Anonymous said...

Mille grazie tesoro,
hal kardam,
dastet dard nakone.
zinat

3p!d said...

Buon giorno, Zizi. chetori?
Grazie tante, Prego.

Buona fortuna,Arrivederci.
Bisou:*

Anonymous said...

yyyyyyyyy sepide kheili bahal bood, koli khande roo labam neshoondi. miss u honey :***
dar zemn mamnoon ke be yade doostan in hame vaghto energy sarf kardi :***
elnaz

لاله said...

هان؟ به زبونای خیلی خیلی خارجی حرف می زنید...فارخ اُ تحثیل ِ رشته ی زبونن دیگه
GooD Luck
:*

Farzaneh said...

سپیده جون معرکه بود..... خیلی باحال بود.... دستت (البته فکر و زبونت )درد نکنه...! من از همون دفعه فهمیدم تو یه شاعر خوب و باحالی. کلی خندیدم. حداقل خوبه تو این آشفته بازار یکی ما رو به خنده میندازه. یه زحمت بکش کلی از این همین تعریفا رو تو ذهنت بیار که مثلا من بهت گفتم. من دیگه دو ساعت با این سرعت پایین اینجا ننویسم! فقط یه چیز! چرا از استاد احمدیان جون هیچی نگفتی؟ دیگه باهات قهرم!(اگه اینجا میشد شکلک گذاشت خیلی خوب میشد. میدونی که ! شوخی می کنم.) باز هم منتظر کارهای خوب و جالبت هستم. البته من هم چند روز پیش داشتم از ترم اول اسم تمام استادا رو نگاه می کردم . اگه کسی رو خواستی بگو بهت میگم.
بازم ممنوم. گل کاشتی

3p!d said...

Elnaz junam miss u too, kiss u two! :*:*
khahesh mikonam honey, ghabel-e doostaye golam ro nadasht. Omidvaram hamishe gol-e labkhand ru labat bashe. Bisou:*

Chère LALEH, Tu es juste et c'est le resultat d'être une étudiante des langues étrangers! Bonne chance!
Je t'embrasse! :*

3p!d said...

وااااااای فرزانه جون ممنون، تو خیلی لطف داری... خواهش میکنم عزیز
وقتی می بینم که دوستام کلی خوشحال شدن از این شعر، منم کلی شاد میشم
:)
راستی خیلی خوبه که تو اسم همه ی استادا و دوستانت رو همیشه می نویسی، ای ول. فعلا" که اسمشون تقریبا" تو ذهنم هست. اگه لازم شد حتما" از تو می پرسم، مرسی. راستش من اول می خواستم راجع به همه چیز از اول تا آخرین روز بنویسم، اگه می نوشتم فکر کنم که یه دیوان می شداا ;) خلاصه.... گفتم که یه نگاه کلی بکنم بهتره.

حالا به خاطر فرزانه جونم یه دوبیتی هم برای استاد احمدیان جون میگم:

1 تو گر خواهی که گردی، یکی از تندنویسان / بکن شرکت تو حتما"، در کلاس استاد احمدی یان
2 یکی استاد خنـــدان و سراسر انگبیـــن است / و هم در جمع استـادان، او برناتریــن است


خوووووووب بیـــــــــــــــد؟؟؟ ;)

لاله said...

عالی گفتی عالی
موفق باشی
ای دوست خیلی خارجکی
:D ;)